Bóg stwarzając człowieka na swój obraz i podobieństwo powołał go do miłości. Kobieta od samego początku historii zbawienia miała odegrać w niej kluczową rolę. Wspólnie z mężczyzną otrzymała do dyspozycji naturalne bogactwa, by odpowiedzialnie nimi gospodarować i pomnażać je. Tworząc razem wspólnotę osób mogli zaludnić ziemię. Na przestrzeni dziejów kobieta mogła realizować swoje powołanie w różnych uwarunkowaniach społecznych. Często doznawała krzywd i poniżenia. Musiała z wielką determinacją upominać się o swoje prawa. Po dziś dzień także w naszym kręgu cywilizacyjnym jej godność nie zawsze jest w należytym stopniu respektowana. Niekiedy pada ofiarą agresji. 

Św. Jan Paweł II mówił: „Katolickie kobiety żyjące wiarą i miłością oraz oddające cześć imieniu Bożemu w modlitwie i służbie odgrywały zawsze niezbędną i niezwykle owocną rolę w przekazywaniu autentycznej wiary i w stosowaniu jej we wszystkich okolicznościach życiowych. Dzisiaj w epoce głębokiego kryzysu duchowego i kulturowego, nie sposób przecenić doniosłości tego zadania”. W Międzynarodowym Dniu Eliminacji  Przemocy Wobec Kobiet zechciejmy sięgnąć do źródeł naszego człowieczeństwa. Otóż każdy z nas, choć stanowiący niepowtarzalną indywidualność winien z pokorą uznać, że wypływa ono z nieskończonej miłości Boga do człowieka. Kobieta nosi w sobie jej ogromne pokłady. Jako małżonka, matka, wolontariuszka potrafi dzielić się nią bezinteresownie i bezustannie. Ten kto, podnosi rękę na kobietę kaleczy prawdziwe piękno, a wszyscy jesteśmy za nie odpowiedzialni. Kobiecość jest nam wszystkim bardzo potrzebna. Bez niej nasza codzienna rzeczywistość byłaby wyjałowiona z uczuć, pozbawiona wielości barw. Przemoc wobec kobiety jest zamachem na jej piękno i godność. Nikt nie może pozostać obojętny na duchowe i fizyczne cierpienie kobiet, i ten dzisiejszy dzień ma o tym wszystkim przypomnieć.

Kielce, 24 listopada 2024 rok

Ks. Marian Fatyga